پرایوسی کوین ها چقدر امنیت دارند؟ آیا قانونی هستند؟ در این مقاله می پردازیم به پرایوسی کوین ها و به این سوالات پاسخ می دهیم.

بیت کوین به عنوان جایگزینی برای نظام پولی ملی تحت کنترل حکومت معرفی شده است. ولی متأسفانه، به دلیل ماهیت ناشناس بودن آن، برخی از حامیان عرصه ارز دیجیتال معتقدند که بیت کوین فاقد ویژگی های لازم برای حفظ حریم خصوصی کاربران خود است. به ویژه در کشورهای مستبد که استفاده از ارز های دیجیتال را ممنوع و توقیف کرده اند.

در حقیقت، بیت کوین از برخی جهات حریم خصوصی کمتری را نسبت به ارزهای فیات فراهم می کند. زیرا یک بلاک چین عمومی است، به این معنی که هرکس منابع کافی برای انجام تحلیل زنجیره ای را در اختیار داشته باشد، می تواند هویت واقعی پنهان در پس هر آدرس عمومی را کشف کند.

پرایوسی کوین هایی همچون مونرو و دش با ارائه قابلیت ارسال و دریافت به صورت ناشناس، اهمیت زیادی پیدا کرده اند.

امروزه، ما در بازار ارز دیجیتال تعداد زیادی پرایوسی کوین داریم که می توانیم باتوجه به نیازهای خود آنها را انتخاب کنیم. باید گفت که پرایوسی کوین ها به دلیل توانایی آنها در تسهیل  فرایند پولشویی و تأمین مالی تروریسم به طور فزاینده ای در کانون مقررات جهانی مبارزه با پولشویی (AML) قرار گرفته و در نتیجه از لیست بسیاری از صرافی ها حذف شده اند. لازم است هنگامی که با پرایوسی کوین ها سروکار دارید، احتیاط کنید و پیرو قوانین محلی باشید.

پرایوسی کوین چیست؟

پرایوسی کوین ها دسته ای از ارز های دیجیتال هستند که با به کار گرفتن پروتکل های خاصی، بدون مشخص شدن مبدا و مقصد تراکنش، امکان انجام تراکنش ها را فراهم می کنند. و برای جلوگیری از تحلیل زنجیره از روش هایی مانند پنهان سازی موجودی و آدرس کیف پول کاربر و همچنین درهم آمیختن تراکنش ها استفاده می کند.

بنابراین، بیت کوین و سایر بلاکچین های غیرمحرمانه، به هرکسی اجازه می دهند آدرس ها و تراکنش های عمومی را در شبکه خود مشاهده کنند، و این ردیابی واریزها و برداشت های حساب افراد را نسبتاً ساده می کند.

اما پرایوسی کوین ها دارای دو جنبه متفاوت هستند: ناشناس بودن و عدم قابلیت ردیابی:

جنبه ناشناس بودن هویت پشت هر تراکنش را پنهان می سازد و جنبه غیرقابل ردیابی بودن نیز در عمل ردیابی تراکنش ها را با استفاده از اقداماتی نظیر تحلیل بلاکچین از سمت شخص ثالث غیرممکن می کند.

استراتژی های مورد استفاده پرایوسی کوین ها

پرایوسی کوین ها برای حفظ ویژگی ناشناس بودن و غیرقابل ردیابی بودن، از استراتژی های مختلفی استفاده می کنند که محبوب ترین آنها شامل آدرس های مخفی، امضاهای حلقوی،  CoinJoin ها و SNARK ها است.

آدرس های مخفی (Stealth addresses): به  فرستنده ای احتیاج دارد که به منظور جلوگیری از اتصال به یک دریافت کننده، برای هر تراکنش آدرس جدیدی بساز. مونرو(XMR)،

یکی از پرایوسی کوین های برتر، نسخه ای از آدرس های مخفی را به کار می گیرد که پروتکل آدرس مخفی دو کلیده (Dual-key Stealth Adress Protocol) یا به اختصار DKSAP خوانده می شود.

کوین جوین (CoinJoin): به عنوان ادغام کننده ارز معروف است که تراکنش های افراد مختلف را در هم می آمیزد و در قالب یک تراکنش واحد ادغام می کند و سپس آنها را با استفاده از آدرس های جدید میان کاربران مربوطه توزیع می کند.

روش Zk-SNARKs: با استفاده از آن دارندگان ارزهای دیجیتال می توانند بدون نیاز به ارائه اطلاعات شناسایی مهم مانند هویت طرفین تراکنش و موجودی حساب، اعتبار یک تراکنش را تایید کنند.

آیا پرایوسی کوین ها (Privacy Coin) قانونی هستند؟

پرایوسی کوین ها هم می توانند قانونی باشند و هم نباشند. قانونی بودن آنها به حوزه های قضایی انفرادی بستگی دارد. در حوزه های قضایی، پرایوسی کوین ها ممنوع نیستند، اما معاملات آنها مورد تایید نیست. یعنی وضعیت نامشخصی از نظر قانونی دارند.

به عنوان مثال، دولت کره جنوبی، به منظور جلوگیری از پولشویی در معاملات، پرایوسی کوین ها را در صرافی های ارز دیجیتال ممنوع کرده است. ولی دولت ایالات متحده راه متفاوتی را در پیش گرفته و می کوشد برای از بین بردن پوشش معاملات در شبکه های خصوصی، ابزارهایی ایجاد کند.

تراکنش های محرمانه لزوماً فعالیت های مخرب مانند پولشویی و تامین مالی تروریسم را ترویج نمی کند. برخی از کاربران صرفا حریم خصوصی مالی برایشان مهم است و از حقوق اساسی خود استفاده می کنند. با این حال شمار سازمان های دولتی که نسبت به ارزهای دیجیتال غیرقابل ردیابی سختگیری می کنند به طور پیوسته در حال افزایش است. جالب اینجاست که افراد سرشناس بسیاری مانند Naval Ravikant ،Elon Musk و Edward Snowden همچنان از برنامه های متمرکز در حفظ حریم خصوصی حمایت می کنند.

باید ببینیم قانون گذاران جهانی مانند گروه ویژه اقدام مالی (FATF) چه اقدامات و دستورالعمل هایی درقبال پرایوسی کوین ها انجام خواهند داد. بااینکه پرایوسی کوین ها هنوز ممنوع نشده اند، اما از آنجایی که کشورها و صرافی ها به موجب مقرراتی مانند قوانین FATF در به اشتراک گذاری اطلاعات متعهد هستند، لذا دشواری هایی برای آنها در این زمینه وجود خواهد داشت.

پیش نویس دستورالعمل جدید FATF، که پس از مشورت عمومی به صورت رسمی در ژوئن 2021 اعلام شد، شامل توصیه های جدید AML/CFT (ضدپولشویی/مبارزه با تامین مالی تروریسم) درمورد پرایوسی کوین ها است.

چرا پرایوسی کوین ها در برخی صرافی ها از لیست خارج می شوند؟

خارج شدن پرایوسی کوین ها از لیست به دیدگاه هر کشور، الزامات مربوط به پولشویی و نحوه تنظیم تراکنش های بستگی دارد. معاملات ارز دیجیتال متمرکز بر حریم خصوصی می تواند از نظارت نهاد های قانون گذار بگریزند، حال آنکه ناظران مالی بر صرافی های متمرکز تسلط دارند.

هنگامی که یک نهاد قانون گذار ارز دیجیتال خاصی را در محدوده خود ممنوع می کند، صرافی مجبور است در اسرع وقت معاملات خود با آن ارز را متوقف کند یا خطر تعطیلی کسب و کار خود را به جان بخرد. در چنین مواردی، برخی از صرافی ها ترجیح می دهند معاملات آن ارز دیجیتال را متوقف کنند، در حالی که برخی دیگر ارز مربوطه را به طور کامل از پلتفرم خود حذف می کنند.

پرایوسی کوین ها در چند ماه اخیر مورد نظارت دقیق نهادهای قانون گذار قرار گرفته اند و برخی از صرافی ها مجبور شده اند که جهت اجتناب از عوارض جانبی قانون گذاری، آن ها را از لیست حذف کنند.

در پی این رخداد، پرایوسی کوین های مطرحی مانند دش (Dash)، مونرو (XMR) و زی کش (ZEC) از لیست چندین پلتفرم معاملاتی برجسته از جمله بیترکس (Bittrex)، کوین چک (CoinCheck)، کوین بین انگلیسی (Coinbase UK) و شیپ شیفت (ShapeShift) حذف شدند.

دلیل حذف پرایوسی کوین ها، قانونFATF بود که براساس آن قانون گذاران کشور ملزم می شوند تا اطمینان حاصل کنند که صرافی ها و ارائه دهندگان دارایی مجازی(VASP)  اطلاعات شناسایی کاربران را هنگام انتقال وجوه با یکدیگر به اشتراک می گذارند. نهاد قانون گذار ارائه دهندگان خدمات دارایی مجازی را هنگام اخذ مجوز یا ثبت نام، وادار به پذیرش چنین تعهداتی می کند.

با وجود همه این اقدامات، برخی گزارش ها نشان می دهد که تبهکاران همچنان بیت کوین را ترجیح می دهند (با وجود اینکه فاقد حریم خصوصی است).

دش (Dash)

ارز دیجیتال دش یکی از پرایوسی کوین ها است که کار خود را در سال 2014 به عنوان فورک بیت کوین آغاز کرد. دش در ابتدا Xcoin نامیده شد، بعداً به DarkCoin تغییر نام داد و دست آخر دش (Dash) نام گرفت. از این ارز دیجیتال می توان برای ارسال یا دریافت و پرداخت استفاده کرد. اما دلیل محبوبیت آن این است که حریم خصوصی بهتر و سرعت بالاتری را نسبت به بیت کوین ارائه می دهد. دش دارای قابلیت ارسال خصوصی (PrivateSend) است که امکان انجام تراکنش به صورت ناشناس و بدون رهگیری را فراهم می کند.  و برای انجام ین کار از الگوریتم CoinJoin استفاده می کند.

اما استخراج دش کمی با بیت کوین متفاوت است و همچنین در دش امکان انجام تراکنش ها بصورت ناشناس وجود دارد.

با این وجود به عنوان فورک بیت کوین، جزئیات معاملات آن مانند موجودی کیف پول و آدرس ها در بلاک چین، به طور عمومی در دسترس است مگر اینکه کاربر از گزینه PrivateSend استفاده کند.

مقایسه دش با بیت کوین

تفاوت اصلی بین دش و بیت کوین در الگوریتم ها آنها است. بیت کوین از الگوریتم 256-Sha استفاده می کند، درصورتیکه الگوریتم دش، مجموعه ای از 11 الگوریتم به نام X11 است.

برخلاف بیت کوین که تمام پاداش ماینینگ متعلق  به ماینرها است، در شبکه دش 45% پاداش ماینینگ به مسترنودها (masternodes) تعلق می گیرد.

دش ممکن است از نظر سهولت استفاده، به دلیل سرعت بالای تراکنش و کارمزد اندک، بهترین پرایوسی کوین به نظر برسد. به ویژه اینکه دش از ویژگی ارسال آنی (InstantSend) برخوردار است که مکانیزم خوبی برای انجام تراکنش های آنی می باشد.

از سوی دیگر، حریم خصوصی بیت کوین بیشتر از دش است. زیرا دش به کاربران اجازه می دهد انتخاب کنند که آیا می خواهند تراکنش هایشان در معرض رویت عموم باشد یا نه.

مقایسه دش با مونرو

اگرچه هر دو دارای ویژگی های حریم خصوصی هستند، اما تفاوت های اساسی در طراحی آن ها وجود دارد. دش از سیستم دو لایه ای استفاده می کند که ترکیبی از PoW و PoS است. علاوه بر این، ویژگی ناشناس بودن آن از طریق مکانیزم PrivateSend اختیاری است.

از سوی دیگر، تراکنش ها در شبکه مونرو بطور طبیعی ناشناس انجام هستند. توجه داشته باشید که دش از الگوریتم CoinJoin استفاده می کند، در حالی که مونرو مجموعه ای از استراتژی های افزایش حریم خصوصی، از جمله امضاهای حلقوی (Ring Signatures)، تراکنش های محرمانه حلقوی (RingCT) و غیره را به کار می گیرد و باعث می شود که ویژگی غیرقابل ردیابی آن نسبت به دش بیشتر باشد.

در نتیجه حریم خصوصی ارائه شده توسط مونرو بهتر از دش است. اما استفاده از دش بسیار سریعتر و ارزان تر از مونرو است.

مقایسه دش با زی کش

دش از الگوریتم هشینگ X11 بهره می گیرد، درحالیکه زی کش از مکانیزم zk-SNARKs و الگوریتم Equihash استفاده می کند.

البته آن ها شباهت هایی با یکدیگر دارند:

مثلا هردو فورکی از بیت کوین هستند، اندازه بلاک هردو به 2 مگابایت محدود می شود و مدت زمان تایید بلاک در هردو 2.5 دقیقه است.

وقتی صحبت از حریم خصوصی می شود، زی کش از دش پیشی می گیرد. و دیگر اینکه در صورت دسترسی به مسترنودها، می توان تراکنش های دش را ردیابی کرد.

مونرو (XMR)

بسیاری از افراد مونرو را بهترین پرایوسی کوین موجود در بازار می دانند زیرا مجموعه ای قدرتمند از ویژگی های خصوصی مانند تراکنش های محرمانه حلقوی، آدرس های مخفی و امضاهای حلقوی، امکان ناشناس ماندن افراد در شبکه را فراهم می کند.

در حقیقت، حریم خصوصی مونرو آنقدر استثنایی است که سازمان خدمات درآمدهای داخلی ایالات متحده (IRS) برای هر کسی که بتواند در این قابلیت ناشناس بودن آن نفوذ کند، مبلغی معادل 625 هزار دلار جایزه تعیین کرده است. با این حال، یکی از کارکنان شرکت Chainalysis ادعا کرده است که با اینکه مونرو ابداعی هوشمندانه است، اما بی عیب و نقص نیست.

مقایسه مونرو با بیت کوین

صرف نظر از اینکه مونرو و بیت کوین هردو ازالگوریتم اثبات کار (PoW) استفاده می کنند، اما تفاوت های زیادی با یکدیگر دارند. زیرا بیت کوین صرفا یک ارز دیجیتال ناشناس است در حالی که مونرو یکی از برترین پرایوسی کوین های موجود در بازار است.

استخراج بیت کوین اغلب با استفاده از دستگاه های ماینینگ یا همان Asicها انجام می شود. درحالیکه برای استخراج مونرو بهAsic ها احتیاجی نیست. به علاوه، بیت کوین از الگوریتم SHA-256 استفاده می کند اما مونرو الگوریتم CRPTONOTE را به کار می گیرد.

باتوجه به محدودیتی که اندازه بلاک ها در بیت کوین دارد، در زمان های اوج فعالیت شبکه، انجام تراکنش ها بسیار کند می شود. علی رغم اینکه می توان با افزایش کارمزد تراکنش، سرعت تایید تراکنش را بیشتر کرد اما باید در نظر گرفت که این کار بسیار هزینه بر است.

اما اندازه بلاک های مونرو درمقابل بیت کوین تطبیق پذیر و سازگار است. بنابراین با افزایش حجم تراکنش ها، اندازه بلاک ها به صورت خودکار افزایش می یابد و مشکل مقیاس پذیری بیت کوین را حل می کند.

زی کش(Zcash) 

زی کش یکی دیگر از پرایوسی کوین های برتر است که در سال 2016 عرضه شد. زی کش ریشه مشترکی با دش دارد و یکی از فورک های بیت های بیت کوین محسوب می شود. این پرایوسی کوین زیرمجموعه شرکت Electric Coin است، از مکانیزم  انرژی بر اثبات کار (PoW) برای تأیید تراکنش ها استفاده می کند.

Zcash همچنین از الگوریتم zk-SNARKS استفاده می کند و از طریق آن به کاربران اجازه می دهد که تراکنش ها را بصورت مخفیانه و بدون مشخص شدن لینک پرداخت انجام دهند، به این ترتیب حریم خصوصی کاربران را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.

مقایسه زی کش با مونرو

تفاوت بین زی کش و مونرو این است که زی کش از یک روش جدید و پیشرفته به نام zk-SNARKs استفاده می کند، در حالی که مونرو تراکنش های حلقوی(ترکیبی از تراکنش های محرمانه و امضاهای حلقوی) و آدرس های مخفی را به کار می گیرد. زی کش حفظ حریم خصوصی را به عنوان یک آپشن و گزینه ارائه می دهد، درحالیکه هرگونه تراکنشی که در مونرو انجام می شود، به صورت پیش فرض ناشناس است.

کاربران در زی کش از حق انتخاب برخوردارند و می توانند انتخاب کنند که کدام یک از تراکنش ها پنهان و کدام یک برای عموم قابل رویت باشد.

درواقع، توسعه دهندگان مونرو معتقدند که انتخابی بودن ویژگی محرمانگی، باعث تضعیف شبکه های خصوصی می شود.

مقایسه زی کش با بیت کوین

درست است که زی کش فورک بیت کوین است اما دارای امکانات دیگری مانند حریم خصوصی انتخابی است. تفاوت دیگر بین زی کش و بیت کوین در نحوه توزیع پاداش استخراج  است.

به عنوان مثال، در حالی که ماینرهای بیت کوین تمام پاداش را از آن خود می کنند، زی کش رویکرد متفاوتی را در پیش می گیرد. برای روشن شدن این موضوع لازم است اشاره کنیم که 10% از پاداش ماینینگ به شرکت Electric Coin اختصاص دارد و بین سهامداران این شرکت تقسیم می شود، که درواقع بودجه ای برای توسعه آینده شرکت است. با این حال، با نصف شدن پاداش ماینرهای شبکه بیت کوین، در حال حاضر، آن ها 80% از پاداش را دریافت می کنند و 20% باقی مانده به صندوق Grants Funds، ECC و بنیاد زی کش اختصاص می یابد.

بیم (Beam)

بیم یک پرایوسی کوین است که براساس پروتکل Mimblewimble ساخته شده است. صرف نظر از حریم خصوصی، این تکنولوژی با فشرده سازی داده ها، مقیاس پذیری پروتکل های PoW را ارتقا می دهد و به این ترتیب دانلود داده ها سریع تر و تایید و همگام سازی آسان تر می شود.

بیم همچنین از طریق آدرس های غیرقابل شناسایی، تراکنش هایی را ارائه می دهد که غیرقابل ردیابی هستند.

علاوه بر این، بیم با استفاده از مکانیزم داندلیونDandelion ، ترافیک شبکه اش را پنهان می سازد.

تراکنش های کوچکی که یک واحد بلاک را تشکیل می دهند، در قالب یک تراکنش واحد بزرگ ارائه می شوند.

گرین (Grin)

گرین نیز که همانند بیم از بلاکچین بلاک چین میمبل ویمبل (Mimblewimble) استفاده می کند. گرین یکی دیگر از پرایوسی کوین های برتر موجود در بازار است که بر روی حریم خصوصی و مقیاس پذیری تمرکز دارد.

گرین خود را از بنیانگذار ناشناسش مستقل کرده است. به این ترتیب، انگیزه توسعه دهندگان آن عمدتا بر کمک های مالی و اهدا استوار است.

قابل ذکر است که این پلتفرم در زمینه ماینینگ قانون جالب و البته جنجالی‌ای دارد‎. ماینرها به صورت نامحدود نرخ پاداش یکسانی دریافت می کنند. یعنی ماینری که در دسامبر 2030 به شبکه ملحق می شود، به ازای هر بلاک به همان اندازه پاداش دریافت می کند که اولین ماینر در ژانویه 2019 دریافت کرده است.

این شبکه برای ارتقای تجربه توسعه دهندگان و کاربران و ایجاد حریم خصوصی، امنیت، سازگاری و بهبود مدیریت فایل ها از استاندارد تراکنشی یکسانی به نام Slatepack استفاده می کند.

کلام پایانی

ارز دیجیتال در اصل مجموعه ای از روش ها و تکنیک ها است که به منظور ایمن ساختن ارتباطات میان افراد طراحی شده است. درنتیجه، پرایوسی کوین ها، علیرغم این که ماهیت غیرقابل ردیابی‌شان بسیار بحث برانگیز است، اما بخش مهمی از اکوسیستم ارز دیجیتال به شمار می آیند.

متأسفانه، بااینکه براساس گزارش ها تنها درصد کمی از پرایوسی کوین ها در پولشویی، تامین مالی تروریسم و ​​سایر فعالیت های غیرقانونی به کار می رود، اما دولت ها در سراسر جهان روی خوشی به آن ها نشان نمی دهند.

مونرو در حفظ حریم خصوصی بهترین عملکرد را دارد، اما زی کش و دش نیز حریم خصوصی را به صورت انتخابی ارائه می دهند.

بیم و گرین هم برای کاربرانی که مقیاس پذیری را به اندازه حریم خصوصی بااهمیت می دانند، مناسب است.